Historia stadionu: Otwarcie toru kolarskiego na Legii
Jak już wspominaliśmy, otwarcie toru kolarskiego na stadionie Legii miało miejsce 30 sierpnia 1930 roku. "Legia postarała się, aby na zawody te sprowadzić sprinterów zagranicznych o dobrej marce, nie przewyższających jednak zbytnio naszych zawodników" - pisał PS. Jak opisywała zawody otwarcia prasa, nie brakowało na nich błędów organizacyjnych.
"Prosto z MŚ w Brukseli przyjeżdżają w czwartek do Warszawy Dasch (Niemcy), Perrin (Francja), Mihanoff (Egipt), Schaffer (Austria) i jego rodak Dusika, który zastąpi zranionego na treningu Anglika Chambersa. Dzięki zabiegom Legii i przychylności zarządu miasta mamy i my Grand Prix de Varsovie. Pierwsza tego rodzaju nagroda rozegrana w sobotę i niedzielę na nowo otwartym torze Legii pozwoliła zapoznać się publiczności warszawskiej z 6-cioma zawodnikami zagranicznymi. Trzech z pośród widzianych stanowiło odrębną klasę dla siebie: Perrin, Dasch i Szamota. Zdobywcą Wielkiej Nagrody został mistrz Polski - Henryk Szamota" - pisano na łamach prasy.
W czasie zawodów nie brakowało błędów popełnionych przez spikera oraz typowo organizacyjnych. "Dusika został przez organizatorów wydziedziczony ze swej przynależności ojczystej: ten sprinter austrjacki, który tydzień temu reprezentował barwy czarnego orła w Brukseli, nagle w Warszawie przedstawiony został jako mistrz Czechosłowacji. Mało tego: maskarada uwieńczona została obrzezaniem nazwiska. Prawdziwe nazwisko tego zawodnika brzmi Dusika, a nie swawolnie "Dusik" - jak to chce Legia. Pomimo takich okaleczeń, Dusika zrobił dobre ważenie. (...)
Na zakończenie tego ogólnego szkicu warto wspomnieć o organizacji zawodów. Nie wszystko jednak szło sprawnie: tambura madżora trzeba przeszkolić, obsługę tablicy usprawnić, kontakt stolika sędziowskiego z zawodnikami wzmocnić. Ale to był początek, pierwsza próba, na którą należy patrzeć z daleko idącą pobłażliwością. W przyszłości jednak dwóch rzeczy za wszelką cenę unikać należy: 1) przewracania programu do góry nogami, tak że nie tylko publiczność, ale i spiker przestają się orientować oraz 2) przeciągania zawodów ponad 3 - 3 i pół godziny. Pamiętajmy, że trzy porcje flaków nawet smakoszowi obrzydzić mogą tę cudowną potrawę" - pisał Przegląd Sportowy.
Wymiana nawierzchni na kortach i zajmowane przez kadrę baseny
Zawody jeździeckie na bocznym boisku Legii
Zawody łyżwiarskie na jeziorku Kamionkowskim, tenisiści przy Wolskiej
Start i meta kolarskiego wyścigu dookoła Polski na stadionie Legii
Wielka Rewia Asów Sportu (1939)
Zawody bokserskie i lekkoatletyczne na Legii w 1939
Rozbudowa trybun Torwaru
Oficjalne otwarcie Torwaru przy okazji meczu Legii z Dynamem Weisswasser
Jak Łazienkowska zyskała lodowisko kosztem skarpy mokotowskiej
Historia Fortu Bema
Unieważniony przetarg we wrześniu 2006
Miasto odkupuje tereny. Pierwsze projekty
Zadaszenie Torwaru i warsztat samochodowy na Przemysłowej
Niezłe zaplecze szermierzy pół wieku temu
Likwidacja bieżni, remont dachu, obniżanie płotu
Historia stadionu Legii: Legia na Fortach Bema
Historia stadionu Legii: Hala, która została na papierze
Historia stadionu Legii: Odkrywamy historię basenów
Historia stadionu Legii: Zadaszenie basenu oraz likwidacja pływalni i strzelnicy
Historia stadionu Legii: W oczekiwaniu na zegar
Historia stadionu Legii: Wspomnienia Bohdana Tomaszewskiego
Historia stadionu Legii: Wchodzenie na gapę, piwo pod stadionem i przeładowany trolejbus
Historia stadionu Legii: 1965-68
Historia stadionu Legii: 1961-63
Historia stadionu Legii: 1960 cz.V
Historia stadionu Legii: 1960 cz.IV
Historia stadionu Legii: 1960 cz.III
Historia stadionu Legii: 1960 cz.II
Historia stadionu Legii: 1960 cz.I
Historia stadionu Legii: 1950-1959
Historia stadionu Legii: 1948-1949
Historia stadionu Legii: 1946-1947
Historia stadionu Legii: 1937-1945
Historia stadionu Legii: 1933-1936
Historia stadionu Legii: 1930-1932
Historia stadionu Legii: 1928-1929
Historia stadionu Legii: 1926-1927
Historia stadionu Legii: 1924-1925
Historia stadionu Legii: 1917-1922
przeczytaj więcej o: historia stadionu tor kolarski Perrin Schaffer Mihanoff Henryk Szamota tambura madżora