Koszykówka
Didier-Urbaniak: Praca przyniosła efekty
20-letni Benjamin Didier-Urbaniak to jeden z młodzieżowych zawodników koszykarskiej Legii, który był zaskoczeniem w minionym sezonie 2020/21. Warszawiak, sprowadzony po blisko 4-letnim pobycie w młodzieżowych drużynach Trefla Sopot, miał stanowić o sile drugoligowych rezerw Legii i regularnie trenować z ekstraklasowym zespołem pod okiem Wojciecha Kamińskiego.
Urbaniak wystąpił łącznie w 18 meczach pierwszego zespołu, grając średnio 3:37 min. i notując 3,2 punktu na mecz. Utalentowany skrzydłowy, mogący grać również jako rzucający, zaskoczył wszystkich regularnie wchodząc na parkiet w fazie play-off. W czwartym meczu z Kingiem zagrał blisko 9 minut, w pierwszym półfinale ze Stalą - 6, a w drugim meczu o brąz ze Śląskiem przebywał na parkiecie przez niespełna 8 minut, zdobywając 10 punktów. "Dałem z siebie wszystko. Mam nadzieję, że moje występy można uznać za udane, ale oczywiście zdaję sobie sprawę, że zawsze mogłoby być lepiej" - mówi zawodnik w rozmowie z Legiakosz.com.
- Po czterech latach spędzonych w Sopocie, nie spodziewałem się, że mogę zmienić miejsce w tak krótkim czasie, a wszystko faktycznie potoczyło się szybko. Ten sezon uważam za dobry dla siebie pod względem mentalnym. Wydaje mi się, że zrozumiałem co źle robiłem i nad czym muszę pracować. Koszykarsko też był to rok jak najbardziej na plus. (...) Chciałbym na dobre zawitać do ekstraklasy, aby moja gra tam nie była już tylko na zasadzie epizodów. Chcę cały czas zdobywać zaufanie trenera i dostawać coraz więcej minut na parkiecie. Chcę spełniać się w roli, w jakiej postawi mnie sztab szkoleniowy - mówi Didier-Urbaniak, którego do przenosin do Legii namówił Krzysztof Szablowski, który w trakcie rozgrywek pożegnał się z pracą z legijną Akademią Koszykówki.
Obecnie zawodnik pracuje pod okiem Marka Zapałowskiego, by doskonalić swoje koszykarskie umiejętności. - Na pewno chciałbym popracować nad swoją obroną i kozłem. To dwie rzeczy, które muszę w głównym stopniu poprawić w swojej grze - powiedział "Benek".
Całą rozmowę przeczytać można tutaj.
