Historia: Jadwiga Jędrzejowska wicemistrzynią Wimbledonu

Tenisiści i tenisistki Legii przez wiele lat zdobywali mistrzostwa Polski, zarówno indywidualnie, jak i w drużynie. Legia wówczas bardzo dobrze radziła sobie także w rywalizacji międzynarodowej. Największym sukcesem było wicemistrzostwo Wimbledonu Jadwigi Jędrzejowskiej w 1937 roku.

Urodzona w 1912 roku w Krakowie tenisistka w Polsce nie miała sobie równych. Łącznie w latach 1927-66 zdobyła aż 65 tytułów mistrzyni Polski - w singlu, deblu i mikście - część w barwach Legii (przed II Wojną Światową), część w katowickiej Pogoni i Baildonie. Do tego Jędrzejowska dołożyła 28 triumfów w międzynarodowych mistrzostwach Polski.

Jędrzejowska przyszła do Legii w 1932 roku. Tak wspomina to w swoich pamiętnikach: "Zimę spędziłam w Krakowie. Przykro mi było, że siedzę w domu i nie pomagam rodzicom. Gdy tak rozmyślałam o mojej przyszłości, zjawił się w Krakowie jeden z warszawskich działaczy i przedłożył mi konkretne propozycje, abym się przeniosła do Warszawy i została zawodniczką Legii. Klub ten posiadał własne korty, przejawiał dużo ruchliwości i inicjatywy, organizując wiele spotkań międzynarodowych. Legii zależało bardzo, abym grywała w jej barwach. Obiecano mi mieszkanie i posadę w przedstawicielstwie firmy Dunlop. Podczas zimy praca w biurze, ale w sezonie mogę dowoli grywac w tenisa, pod warunkiem jednak... używania tylko rakiet Dunlopa. Po przyjeździe do Warszawy okazało się, że znalezienie mieszkania nie jest sprawą łatwą. Wszelkie poszukiwania nie dały rezultatu. Skończyło się na tym, iż wraz z siostrę musiałam mieszkac w pokojach umeblowanych. Legia nie dotrzymała swoich zobowiązań".

W 1933 roku Jędrzejowska po raz pierwszy startowała w mistrzostwach Polski jako zawodniczka Legii i zasłużenie zdobyła tytuł mistrza kraju. Jędrzejowska na krajowym podwórku była także bezkonkurencyjna w latach kolejnych trzech latach. W 1935 roku wygrywała w finale MP z Volkmerówną 6-1, 6-3, co było jej ósmym triumfem w mistrzostwach Polski. W 1934 roku wygrała w mistrzostwach Austrii, wygrywając w finale z Deutsch 6-2, 6-2.

W 1935 roku legionistka awansowała do półfinału mistrzostw Włoch, gdzie przegrała z Krahwinkel-Sperlinh 1-6, 4-6. Rok później legionistka tytuł mistrzyni Polski zdobyła pokonując w finale we Lwowie ponownie Volkmer 6-3, 11-9.

W 1937 roku Jędrzejowska nie mogła wziąć udziału w mistrzostwach Polski, ale związek zdając sobie sprawę z tego, że nadal jest bezkonkurencyjna w Polsce, nadał jej tytuł honorowej mistrzyni Polski.

Finalistka Wimbledonu
Rok 1937 był jednym z najlepszych dla Jędrzejowskiej. To właśnie wtedy osiągnęła największy sukces (niepobity do dziś!), awansując do finału słynnego Wimbledonu. Wówczas nasza zawodniczka pokonała kolejno Noel, Beazley, Soutwell, Andrus, Scriven. w półfinale legionistka pokonała Alice Marble (w 1939 mistrzyni Wimbledonu) 8-6, 6-2, ale w finale nie dała rady Brytyjce Dorothy Round. Legionistka przegrała 2-6, 6-2, 5-7, w ostatnim secie prowadząc już 4-2 i 30-15. Rok wcześniej Jędrzejowska w Wimbledonie 3. miejsce.

Także w 1937 roku (we wrześniu) Jędrzejowska awansowała do finału mistrzostw USA, w którym przegrała z Chilijką Anicie Lizanie 4-6, 2-6.

W latach 1936 i 1937 zawodniczka Legii triumfowała w Plebiscycie Przeglądu Sportowego na najlepszego polskiego sportowca. Otrzymała również Państwową Nagrodę Sportową.

Na rok przed wybuchem II Wojny Światowej, Jędrzejowska nie startowała w mistrzostwach Polski, ale ponownie zagrała w Wimbledonie. W latach 1938-39 dwukrotnie awansowała do 1/4 finału tego turnieju. Wówczas plasowała się na 6-7 miejscu na listach światowych. Po wojnie jeszcze raz startowała w Wimbledonie (już nie w barwach Legii) - w 1947 roku dochodząc do drugiej rundy. W 1939 roku w Poznaniu (turniej odbywał się w dniach 29 maja - 4 czerwca) legionistka zdobyła mistrzostwo Polski, pokonując w finale Łuniewską 6-1, 6-0. W grze podwójnej kobiet Jadwiga Jędrzejowska triumfowała wraz ze swoją siostrą, Zofią.

Siostry Jędrzejowskie występowały w Legii także po wojnie, ale bardzo krótko. W 1946 roku Jadwiga zdobyła dla Legii tytuł mistrza Polski w grze pojedynczej kobiet, po wygranej w Katowicach (1-3 września) z siostrą Zofią 6-2, 6-0. W roku 1947 obie siostry Jędrzejowskie nie reprezentowały już barw Legii, ale tytuł został przy Łazienkowskiej - tytuł zdobyła legionistka, Rudowska. Rok później Jadwiga Jędrzejowska była już najlepszą rakietą w kraju, reprezentując barwy Gwardii (Partyzanta) Bydgoszcz, a od 1948 roku broniła już barw klubów z Katowic.

Sukcesy Jadwigi Jędrzejowskiej na arenie krajowej w barwach Legii:
1932:
- międzynarodowe mistrzostwo Polski indywidualnie (wygrana w finale z Volksmen)
- międzynarodowe mistrzostwo Polski w deblu (w parze z Volksmen)

1933:
- mistrzostwo Polski indywidualnie (wygrana w finale z Dubieńską 6-2, 6-2)
- mistrzostwo Polski w deblu (w parze z Dubieńską)
- mistrzostwo Polski w mikście (w parze z Tłoczyńskim)
- międzynarodowe mistrzostwo Polski indywidualnie (w finale wygrana z Marhautovą)
- międzynarodowe mistrzostwo Polski w mikście (w parze z Tłoczyńskim)

1934:
- mistrzostwo Polski indywidualnie (wygrana w finale z Volksmen)

1935:
- mistrzostwo Polski indywidualnie (wygrana w finale z Volksmen 6-1, 6-3)
- mistrzostwo Polski w mikście (w parze z Tłoczyńskim)
- międzynarodowe mistrzostwo Polski indywidualnie (wygrana w finale z Kappel)
- międzynarodowe mistrzostwo Polski w mikście (w parze z Tłoczyńskim)

1936:
- mistrzostwo Polski indywidualnie
- mistrzostwo Polski w mikście (w parze z hebdą)
- międzynarodowe mistrzostwo Polski indywidualnie
- międzynarodowe mistrzostwo Polski w deblu (w parze z Jacobsen)
- międzynarodowe mistrzostwo Polski w mikście (w parze z Hebdą)

1937-38: Jędrzejowska nie startowała w MP

1939:
- mistrzostwo Polski indywidualnie
- mistrzostwo Polski w mikście (w parze z Baworowskim)
- mistrzostwo Polski w deblu (w parze z Zofią Jędrzejowską)
- międzynarodowe mistrzostwo Polski indywidualnie (wygrana w finale z Kovacs 3-6, 6-3, 6-3)
- międzynarodowe mistrzostwo Polski w deblu (w parze z Bemówną)
- międzynarodowe mistrzostwo Polski w mikście (w parze z I. Tłoczyńskim)

1946:
- mistrzostwo Polski indywidualnie

Poprzednie teksty historyczne znajdziecie w dziale Historia.