Jak to z trenerami Legii było 2011-2021. Sa Pinto (cz. 8)

Poniedziałek, 3 stycznia 2022 r. 12:00 Qbas - Wiadomość archiwalna

Dobiegł końca 2021 rok. Wraz z nim obserwujemy zmierzch złotego dziesięciolecia Legii. „Wojskowi” w tym czasie sięgnęli po siedem mistrzostw i pucharów Polski, pięć razy zagrali w Lidze Europy i raz w Lidze Mistrzów. Obecnie zaś zajmują przedostatnie miejsce w lidze i przechodzą potężny kryzys sportowy i organizacyjny. Przez te 10 lat klub 12 razy zwalniał trenerów. Poznajcie te historie.

Sa Pinto

fot. Woytek / Legionisci.com

- Sa Pinto narobił tu strasznego gnoju. Legia odkręcała się po nim bardzo długo. Nie wiem, jak to jest możliwe, że nikt go nie zweryfikował. Wystarczyło spojrzeć w jego życiorys, by zastanowić się, że coś jest z nim nie tak, skoro pracował w 10 klubach i wszędzie krótko - twierdzi dziennikarz Robert Błoński. - Zabrakło reaserchu. Wystarczyło przejrzeć Internet, by dojść do wniosku, że ten człowiek to bomba z krótkim zapłonem - wtóruje mu Adam Dawidziuk. I dodaje: - Rządzący Legią myśleli, że to będzie drugi Stanisław Czerczesow, który zagoni zawodników do roboty.
Sa Pinto zaczął od remisu z F91 Dudelange, z którym wcześniej zdążył u siebie przegrać tymczasowy szkoleniowiec Aleksandar Vuković. W efekcie Legia odpadła w eliminacjach Ligi Europy, a Portugalczyk zdążył wdać się w awanturę, a do tego zarzucał arbitrowi stronniczość.

fot. Woytek / Legionisci.com

Potem Legia wygrywała dwa, trzy mecze, by znowu stracić punkty. Wszystkie spotkania łączyła jednak całkowita bezstylowość. Sa Pinto skupiał się na kwestiach trzeciorzędnych - napiętym kalendarzu, choć grał tylko w lidze i pucharze, dalekich wyjazdach, wojenkach z dziennikarzami i sędziami. Był obsesyjnie podejrzliwy, zamykał treningi, zakazywał nawet fotografowania rozgrzewek, odcinał piłkarzy od dziennikarzy. Jednocześnie uchodził za trenera nieprzewidywalnego i kłótliwego. Piłkarzom nie tylko trudno było mu zaufać, ale i zrozumieć. Miroslav Radović wspominał potem w „Przeglądzie Sportowym”, że w tym czasie utracił radość z codziennych treningów. Zawodnicy, zwłaszcza polscy, czuli się niesprawiedliwie traktowani. A ci, którzy mieli swoje zdanie, byli odsuwani od zespołu, jak Krzysztof Mączyński, Arkadiusz Malarz czy wspomniany Radović. Trener zaś ściągnął rodaków: Agrę, Rochę i Medeirosa.

fot. Kamil Marciniak / Legionisci.com

Zimą Legia trenowała ciężko, ale nic z tego nie wynikło. W lidze wygrała cztery razy, trzy przegrała i odpadła z Pucharu Polski po porażce 1-2 z wówczas pierwszoligowym Rakowem. Na pomeczowej konferencji Portugalczyk opowiadał takie bzdury, że prezes częstochowian Wojciech Cygan nie wytrzymał i opuścił salę. W międzyczasie Sa Pinto zdążył urządzić przy Łazienkowskiej awanturę Dariuszowi Mioduskiemu, podczas której wykrzykiwał, że tylko on w klubie zna się na piłce i nie ma wsparcia. I wiadomym było, że jego zwolnienie jest już tylko kwestią czasu. Porażka w Krakowie 0-4 z Wisłą zakończyła ten rozdział. Wymowne, że w prima aprilis. Legia zajmowała wówczas drugie miejsce ze stratą pięciu punktów do lidera. - Nie mam nawet pretensji do Sa Pinto. Bardziej winię tych, którzy go tu zatrudnili. Po Portugalczyku pozostał ogromny smród i wulgarny napis w toalecie „Ssa pento” - wspomina Dawidziuk.

fot. Woytek / Legionisci.com