Pomeczowe wypowiedzi trenerów

Jan Urban (trener Legii): Wiedzieliśmy, że będzie to dla nas trudny mecz, bo to nie przypadek, że zespół ŁKS-u traci tak mało bramek. Dzisiaj nie było inaczej. Pozwoliliśmy sobie na zbyt duży luksus, za bardzo rozluźnieni wyszliśmy na to spotkanie, a nie było ku temu podstaw. Po tym co było w Grodzisku, nikt nie powinien tak podejść do tego. Po straconej bramce wkradła się nerwowość w nasze szeregi. To nie jest normalne, żeby zawodnicy tak dobrze wyszkoleni technicznie, mieli aż tyle strat!
Z drugiej strony wydaje mi się, że po przerwie inicjatywa należała do nas, co nie oznaczało, że mieliśmy dużo sytuacji bramkowych. Jednak mimo przewagi, kosztowało nas to dużo sił. ŁKS jest naprawdę świetnie poukładany pod względem defensywnym i było trudno o zdobycie kompletu punktów. Oczywiście z 3 punktów się bardzo cieszymy. Aczkolwiek z racji tego, że mamy dobrych techników, to brakuje nam walczaków, a taka jest dzisiejsza piłka. Teraz myślę już o meczu z Zagłębiem, bo sosnowiczanie postawią nam z pewnością wysokie wymagania. Dziwne, że mówię takie słowa, bo w takich meczach jak ten i kolejny powinniśmy być zdecydowanymi faworytami. A tak dzięki Chinyamie możemy cieszyć się z wygranej.

Mirosław Jabłoński (trener ŁKS Łódź): Szkoda, że mecz się tak dla nas ułożył, że tak wcześnie straciliśmy zawodnika i zmuszeni byliśmy grać w osłabieniu. Sądzę, że pierwszą połowę meczu mogę uznać za w miarę udaną w wykonaniu naszego zespołu. Najpierw zdobyliśmy bramką i wyglądało na to, że będziemy prezentować się coraz lepiej. Próbowaliśmy utrzymać się jak najdłużej przy piłce, co grając z Legią, nie jest takie łatwe. Niestety mój plan i nadzieja legła w gruzach. W drugiej odsłonie mimo gry w osłabieniu, uważam, że byliśmy za głęboko cofnięci, ale to siedzi w psychice piłkarzy, którzy chcieli dowieść korzystny wynik do końca. Po stracie obu bramek nawet w dziesięciu potrafiliśmy dwukrotnie zagrozić gospodarzom, co mogło zakończyć się inaczej. Cóż, nie jesteśmy na dobre scementowani. Budujemy się cały czas i powoli tworzymy monolit.